Blue Monday

Blue Monday to termin wprowadzony przez Cliffa Arnalla nazywający najbardziej depresyjny poniedziałek w roku i przypada on zawsze na ostatni tydzień stycznia. Obliczył to za pomocą prostego wzoru matematycznego uwzględniając czynniki meteorologiczne, psychologiczne i ekonomiczne - dziś właśnie przypada ten nieszczęśliwy dzień - czy faktycznie jest taki blue?!

O tym, że dziś jest ten słynny najgorszy poniedziałek dowiedziałam się w ciągu dnia w pracy, a jednak jak tylko otworzyłam oczy już wiedziałam, że to będzie beznadziejny dzień! Zatem nie może być to przypadek i czcze gadanie, chyba jednak coś musi w tym być.

Poszłam spać dość wcześnie i byłam przekonana, że rano będę rześka i młoda niczym Krzysio Ibisz, ale obudziłam się z tak wielkim bólem brzucha, że nie mogłam przez ponad pół godziny zwlec się z łóżka, a perspektywa dotarcia do pracy wcale mi nie pomagała - na szprycowałam się wszystkimi możliwymi lekami i jakoś zaczęło mi przechodzić - jak widać sam początek dnia już był słaby, ale idźmy dalej ...

Odsłaniam rolety i widzę co?! Ciemno jak w przysłowiowej dupie, mgła jak mleko, na termometrze temperatura bliska zera - kolejny czynnik, który sprawił, że jedyne na co miałam ochotę to wturlać się pod kołderkę!

W pracy wszystko było przeciwko mnie - moje samopoczucie, które przypominało najgorszego kaca, (mimo że dzień wcześniej wcale nie balowałam, a chętnie bym wyszła na imprezę  - ale wtedy to pewnie umierałabym trzy dni -tak wiem, starzeję się:P), we wszystkich moich obowiązkach znajdowałam jakieś problemy, które doprowadzały mnie do szału!

Moja własna Matka Rodzicielka targnęła na moje życie (oczywiście żartuję), upiekła drożdżowe ciasto z suszonymi pomidorami i parmezanem. Z wielką chęcią sięgnęłam po nie w pracy i zapomniała, że dorzuciła również szynkę (nie, nie jem mięsa) - dzięki Mamo! :D Nie dość, że musiałam obejść się smakiem to jeszcze byłam głodna :P  Jak wiadomo głodny człowiek to poirytowany człowiek!

Wracając do domu musiałam pojechać odebrać paczkę trzy osiedla dalej (swoją drogą dlaczego nie gdzieś u mnie na osiedlu?!), której Pan nie mógł przez bite 20 minut znaleźć i podał mi ją dość wymiętą i miałam już w oczach wizję, że wszystko zostało uszkodzone, ale całe szczęście zawartość przeżyła!

Następnie taka już mocno sfatygowana dotychczasowym przebiegiem dnia musiałam pojechać do Galerii Handlowej obejrzeć trochę sprzętów AGD, których uwaga - oczywiście NIE BYŁO!

W domu skończyła się moja ulubiona kawa, na którą miałam ochotę od kiedy dotarłam do pracy, w pokoju zimno jak na Antarktydzie, bo zapomniałam odkręcić kaloryfer, nie wspominając o tym, że w domu zabrakło jakiejkolwiek awaryjnej czekolady, która ratuje życie po takim właśnie Blue Monday!

A Wam jak minął dziś dzień? Faktycznie tak beznadziejnie i depresyjnie, czy szczęśliwie ominęliście fatum TEGO poniedziałku ?:)